Web Content Display
Gdzie zapalić ognisko
Zgodnie z artykułem 30 Ustawy o lasach na terenach leśnych, śródleśnych oraz w odległości do 100 metrów od granicy lasu nie wolno rozniecać ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego. Według kodeksu wykroczeń art. 82 § 3. „Kto na terenie lasu, na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od nich roznieca ogień poza miejscami wyznaczonymi do tego celu albo pali tytoń, z wyjątkiem miejsc na drogach utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu ludzi, podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany.”
Za palenie ogniska lub używanie otwartego ognia w miejscu do tego nieprzeznaczonym można zapłacić od 20 do 5000 zł.
Na terenie naszego nadleśnictwa wyznaczono miejsce, gdzie bez obaw o zagrożenie pożarowe i konsekwencje prawne można rozpalić ognisko lub grilla. Są to miejscowości:
- Stara Wieś w leśnictwie Podlesie, lokalizacja pod adresem:
https://mapy.geoportal.gov.pl/imap/Imgp_2.html?locale=pl&gui=new&sessionID=5113686
- Bykowce, leśnictwo Bykowce, lokalizacja pod adresem:,
https://mapy.geoportal.gov.pl/imap/Imgp_2.html?locale=pl&gui=new&sessionID=5113834
- Siemuszowa, leśnictwo Wola Krecowska, lokalizacja pod adresem:
https://mapy.geoportal.gov.pl/imap/Imgp_2.html?locale=pl&gui=new&sessionID=5113838
Asset Publisher
Leśna archeologia
Leśna archeologia
Prace terenowe
Żelazne groty strzał
Ślad po drewnianym palu
Grosz praski Jana I Luksemburskiego.
Żelazne groty strzał
Grosz praski Jana I Luksemburskiego
Na „Zamczysku” w Sanoku – Białej Górze prowadzone są obecnie badania archeologiczne, kierowane przez p. Piotra Kotowicza (Muzeum Historyczne w Sanoku), przy udziale studentów i doktorantów Instytutu Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Leśne stanowisko archeologiczne na szczycie jednego z wzniesień od wielu lat znajduje się pod opieką miejscowego leśniczego leśnictwa Liszna p. Marka Wilka. Na podstawie dotychczas odkrytych przedmiotów, gródek rycerski „Zamczysko" jest datowany na przełom XIII i XIV wieku. To pierwsze w pełni udokumentowane prace, które doprowadziły do odnalezienia ponad 350 zabytków metalowych i wielu innych, głównie ceramicznych. Najciekawsze znaleziska to niewątpliwie srebrny grosz praski Jana I Luksemburskiego, bity w latach 1310-1346 i dwie ostrogi, zachowane niemal w całości. Najwięcej jednak jest grotów żelaznych używanych do okuwania strzał i bełtów kusz. W północno – zachodniej części gródka natrafiono na ślad po drewnianym palu, będącym zapewne częścią umocnień.
tekst i zdjęcia: TM (2014-07-18)
