Asset Publisher
Biegi na orientację
Lubisz biegać, ale znudziło ci się bicie rekordów prędkości? Spróbuj czegoś nowego. W biegach na orientacje równie ważna co sprawne nogi i płuca jest głowa.
O co chodzi w biegu na orientację? O jak najszybsze przebycie określonej trasy wyznaczonej punktami kontrolnymi. Którędy zawodnik pokona dystans pomiędzy kolejnymi punktami, zależy tylko od niego: jego sprawności poruszania się w terenie, zmysłu orientacji i strategii. Do pomocy ma - coraz bardziej zapomniane w dzisiejszych czasach nawigacji satelitarnych - mapę i kompas. Żeby ukończyć zawody, musi zaliczyć wszystkie punkty w odpowiedniej kolejności. Swoją obecność w tych miejscach potwierdza na karcie startowej lub, coraz częściej, na specjalnym chipie.
Historia z armią w tle
Biegi na orientację wywodzą się ze Skandynawii. Pierwsze zawody zorganizowano jeszcze w XIX w. w Norwegii. Początkowo dyscyplina cieszyła się niewielkim zainteresowaniem i startowali w niej głównie wojskowi. Dla cywilów, w czasach gdy sport nie był tak popularny, jak dziś, pokonanie dwudziestokilometrowych tras było zbyt wielkim wyzwaniem. Dopiero kiedy skrócono dystans orienteering stał się popularniejszy wśród amatorów. W latach trzydziestych XX w. rozegrano pierwsze zawody międzynarodowe, a po drugiej wojnie światowej biegi na orientację zaczęto uprawiać poza Skandynawią, w 1961 r. powstała Międzynarodowa Federacja Sportów na Orientację, a pięć lat później odbyły się pierwsze mistrzostwa świata.
Dziś ten sport wciąż najpopularniejszy jest w Europie. Nieco mniejszym zainteresowaniem cieszy się w Ameryce Północnej, Wschodniej Azji i Australii.
Chociaż jest dyscypliną olimpijską, nigdy nie znalazł się w programie igrzysk. I pewnie długo nie znajdzie. Biegów na orientację w zasadzie nie sposób pokazać w telewizji ze względu na zbyt rozległy teren rozgrywania zawodów. Z tego samego powodu oraz tego, że biegi zazwyczaj organizowane są w lesie, trudno oczekiwać tłumu kibiców. Pomimo tej niemedialności, popularność orienteeringu rośnie, a na największych zawodach startuje nawet 25 tys. biegaczy. To liczba porównywalna z frekwencją na największych maratonach na świecie.
O co w tym chodzi?
W biegu na orientację bardzo ważna jest mapa, ale nieco inna od tych używanych podczas leśnych wędrówek. Podstawowa różnica polega na tym, że lasy oznaczone są na niej różnymi odcieniami zieleni. Im ciemniejszy kolor, tym gęstszy las, a więc poruszanie się w nim trudniejsze. Takie oznaczenia pomagają zdecydować czy lepszym rozwiązaniem będzie bieg najkrótszą trasą przez gęstwinę, czy lepiej trochę nadłożyć drogi i pokonać trasę przez rzadsze zarośla.
Reszta oznaczeń przypomina te powszechnie używane. Niebieskie elementy to obiekty wodne: rzeki, strumienie, jeziora, bagna czy studnie. Brązowe poziomnice obrazują ukształtowanie terenu: góry, pagórki, muldy, jary itp. Czarne znaczki pokazują charakterystyczne obiekty, np. głazy, myśliwskie ambony czy np. jaskinie.
Skala map używanych w orienteeringu jest dużo mniejsza niż turystycznych, zwykle 1:15000 lub 1:10000 (1 cm na mapie odpowiada 150 lub 100 metrom w terenie), a w wypadku biegów sprinterskich - nawet mniej niż 1:5000. Oczywiście nie obejdzie się tez bez kompasu. To dzięki niemu można ustawić mapę względem północy, a także przemieszczać się pomiędzy punktami kontrolnymi na azymut.
Punkty kontrolne podczas biegu na orientację oznaczone są tzw. lampionami. To biało-pomarańczowy lub biało-czerwony znacznik w kształcie sześcianu. Każdy z punktów ma swój kod.
wyposażony jest też w perforator, za pomocą którego uczestnik oznacza kartę startową lub, coraz częściej, elektryczny czujnik, który rejestruje chip zawodnika.
Naturalnie w lesie
Najpopularniejszym biegiem na orientację jest bieg klasyczny (nazywany też długim). W równym stopniu sprawdza on techniki orientacji, co sprawność i wytrzymałość zawodnika. Pokonanie trasy zajmuje zwycięzcom około 75-90 minut. Biegi średniodystansowe nastawione są przede wszystkim na dobrą nawigację. Najlepsi kończą je mniej więcej w pół godziny. W biegu sztafetowym wygrywa ta - najczęściej trzyosobowa - drużyna, której zawodnicy po kolei zaliczą jak najszybciej i bezbłędnie swoje trasy. Organizuje się także biegi sprinterskie, nocne, długodystansowe czy punktowe, w których trzeba w określonym czasie zaliczyć jak najwięcej punktów kontrolnych.
Naturalnym terenem do uprawiania biegów na orientację są lasy. Dlatego też Lasy Państwowe postanowiły przyjść z pomocą miłośnikom tej dyscypliny. W 2011 r. Ogólnopolski Komitet Organizacyjny Biegu na Orientację Leśników przedstawił koncepcję Zielonego Punktu Kontrolnego. Chodzi o zainstalowanie w lasach lub parkach stałych punktów kontrolnych, które umożliwiłyby bieg w dowolnym czasie. Takie standaryzowane punkty mają logo właściciela, zarządcy terenu lub sponsora, plakietki z symbolem orienteeringu, kasownik (perforator) kart kontrolnych oraz kod kreskowy umożliwiający elektroniczne potwierdzenie obecności zawodnika. Do tego zarządcy terenu przygotowują znormalizowane mapy do orienteeringu, które uczestnicy biegu będą np. mogli ściągnąć z internetu.
Do tej pory powstało ponad czterdzieści projektów Zielonych Punktów Kontrolnych w Lasach Państwowych. Są takie na terenie nadleśnictw: Krynki, Bytów, Przedborów, Olsztynek, Wieruszów, Maskulińskie, Spychowo, Brynek, Gdańsk, Mielec, Strzebielino, Hajnówka, Lipka, Woziwoda, Miękinia, Elbląg, Dojlidy, Solec Kujawski, Supraśl, Krasnystaw i Augustów. Ich wykaz można znaleźć na stronie www.zielonypunktkontrolny.pl.
Asset Publisher
Konkurs chroń las przed pożarem rozstrzygnięty
Konkurs chroń las przed pożarem rozstrzygnięty
Z przyjemnością informujemy, że konkurs Chroń las przed pożarem został rozstrzygnięty!
Na konkurs wpłynęło 319 prac! Dzieci oczywiście wykazały się pomysłowością i kreatywnością, stąd też przedstawiciele organizatorów mieli twardy orzech do zgryzienia.
Komisja konkursowa, złożona z przedstawicieli Komendy Powiatowej Państwowej Strazy Pożarnej w Brzozowie, Komendy Powiatowej Państwowej Strazy Pożarnej w Sanoku oraz Nadleśnictwa Brzozów, spośród nadesłanych prac wyłoniła następujących laureatów:
Kategoria: szkoły podstawowe, klasy I-III
I miejsce
Klara Pałys – Szkoła Podstawowa nr 1 w Sanoku
Zuzanna Ptak – Szkoła Podstawowa w Malinówce
Kamila Pitera – Zespół Szkolno - Przedszkolny w Domaradzu
Antonina Pietryka – Szkoła Podstawowa nr 2 w Przysietnicy
II miejsce
Natalia Findysz – Zespół Szkolno- Przedszkolny w Domaradzu
Miłosz Chmielewski - Szkoła Podstawowa w Górkach
Michalina Pałys – Szkoła Podstawowa w Falejówce
Angelika Konopka – Szkoła Podstawowa w Załużu
III miejsce
Dawid Galant - Szkoła Podstawowa w Falejówce
Emilia Biega – Szkoła Podstawowa w Trepczy
Michalina Gazdowicz – Szkoła Podstawowa w Tyrawie Wołoskiej
Maksymilian Jach – Szkoła Podstawowa w Tyrawie Wołoskiej
Wyróżnienie
Zuzanna Pilawska – Szkoła Podstawowa w Malinówce
Szymon Śnieżek – Szkoła Podstawowa w Jasienicy Rosielnej
Patryk Rachwał – Szkoła Podstawowa w Malinówce
Hanna Biłas – Szkoła Podstawowa w Tyrawie Wołoskiej
Milena Gaździk – Zespół Szkół nr 1 w Przysietnicy
Lena Szerszeń – Zespół Szkolno- Przedszkolny w Domaradzu
Kategoria: szkoły podstawowe, klasy IV-VIII
I miejsce
Amelia Gaboń – Hafid – Szkoła Podstawowa w Górkach
Julia Kraczkowska – Szkoła Podstawowa w Dydni
Oliwia Wieszczek – Zespół Szkolno – Przedszkolny w Domaradzu
Klaudia Ząbek- Zespół Szkół w Golcowej
II miejsce
Arkadiusz Roman - Szkoła Podstawowa w Humniskach
Zofia Kornaga – Szkoła Podstawowa nr 1 w Przysietnicy
Konrad Więcek- Zespół Szkół w Golcowej
Nikola Piskorowska- Szkoła Podstawowa w Dydni
III miejsce
Jakub Wrona – Szkoła Podstawowa nr 2 w Golcowej
Elżbieta Dżoń – Szkoła Podstawowa w Brzozowie
Urszula Dyrak – Szkoła Podstawowa w Jasienicy Rosielnej
Maksymilian Dziamba – Szkoła Podstawowa w Dydni
Wyróżnienie
Jakub Koczyk – Zespół Szkół w Golcowej
Kornelia Bryś – Zespół Szkolno- Przedszkolny w Humniskach
Krzysztof Masłowski – Szkoła Podstawowa w Pakoszówce
Maja Kwiatkowska – Szkoła Podstawowa w Jasienicy Rosielnej
Anna Gajda – Szkoła Podstawowa w Falejówce
Zuzanna Kłodowska – Szkoła Podstawowa w Dydni
Jagoda Misztak – Szkoła Podstawowa w Humniskach
W załączeniu protokół z posiedzenia konkursu.
O terminie i szczegółach uroczystego zakończenia konkursu będziemy informować szkoły w osobnej korespondencji.